شرکت Redwood Materials به رهبری جیبی اشتراوبل، همبنیانگذار سابق تسلا، بهتازگی از تأسیس واحدی جدید با عنوان Redwood Energy خبر داده که هدف آن استفاده از باتریهای بازنشسته خودروهای برقی برای ایجاد سیستمهای ذخیرهسازی انرژی در مقیاس شبکهای است. اولین پروژه این شرکت با همکاری استارتاپ Crusoe در قلب صحرای نوادا کلید خورده است.
در فاصلهای بین دو ساختمان بزرگ صنعتی، ۸۰۵ باتری بازنشسته خودروهای برقی در کنار هم قرار گرفتهاند که بدون جلب توجه ظاهری، در واقع بزرگترین ریزشبکه (microgrid) فعال در آمریکای شمالی را تشکیل دادهاند. این سیستم با توان تولیدی ۱۲ مگاوات و ظرفیت ۶۳ مگاواتساعت، انرژی مورد نیاز یک مرکز داده ماژولار را تأمین میکند که بر پایه ۲۰۰۰ واحد پردازش گرافیکی (GPU) برای زیرساختهای هوش مصنوعی طراحی شده است.
طبق اعلام ردوود، این شرکت تاکنون بیش از ۷۰ درصد از باتریهای مستعمل در آمریکای شمالی را جمعآوری کرده و سالانه بیش از ۲۰ گیگاواتساعت از آنها را پردازش میکند—معادل باتریهای ۲۵۰ هزار خودروی برقی. بخشی از این باتریها که هنوز برای بازیافت آماده نیستند، در پروژههایی نظیر Crusoe برای ذخیرهسازی و استفاده مجدد انرژی بهکار گرفته میشوند. ردوود پیشبینی میکند تا سال ۲۰۲۸، بیش از ۲۰ گیگاواتساعت ظرفیت ذخیرهسازی جدید در مقیاس شبکهای ایجاد کند و به بزرگترین بازیافتکننده باتریهای EV در سطح جهان تبدیل شود.
این ریزشبکه که در مدت تنها چهار ماه ساخته شده، صرفاً پروژهای نمایشی نیست و به گفته اشتراوبل، یک عملیات تجاری سودده به حساب میآید که در سال جاری با چندین مشتری دیگر نیز گسترش خواهد یافت.
ردوود پیشتر کار خود را با بازیافت ضایعات کارخانههای تولید باتری و لوازم الکترونیکی مانند تلفن همراه آغاز کرد و مواد ارزشمندی مانند کبالت، نیکل و لیتیوم را بازیابی و در اختیار مشتریانی چون پاناسونیک قرار داد. این شرکت اکنون وارد حوزه تولید کاتد و فویل آند نیز شده است. در سال ۲۰۲۴ درآمد سالانه آن به ۲۰۰ میلیون دلار رسید.
ردوود متریالز که تاکنون ۲ میلیارد دلار سرمایهگذاری خصوصی جذب کرده، در حال توسعه کارخانهای ۶۰۰ هکتاری در کارولینای جنوبی است و انتظار میرود تا پایان سال جاری، ظرفیت تولید ۱۰۰ گیگاواتساعت از مواد فعال کاتدی و فویل آندی را بهدست آورد—عددی که تا پایان دهه به ۵۰۰ گیگاواتساعت خواهد رسید.

کالین کمپبل، مدیر ارشد فناوری این پروژه میگوید: «قرار نیست صرفاً با نیت زیستمحیطی حرکت کنیم؛ این تصمیمی اقتصادی است که اتفاقاً بدون کربن هم هست.» استفاده از باتریهای مستعمل برای ذخیرهسازی انرژی، نه فقط راهکاری زیستمحیطی بلکه مدلی سودآور و الزامی در چرخه بازیافت آینده خواهد بود.