هواوی و تراشه‌سازی در سایه تحریم‌؛ خلاقیت، ریسک یا عبور از خطوط ممنوعه

هواوی در تلاشی آشکار برای ادامه رقابت در بازار شتاب‌دهنده‌های هوش مصنوعی، از مجموعه‌ای قطعاتی استفاده کرده که ارتباط تنگاتنگی با تولیدکنندگان بزرگی چون TSMC و سامسونگ دارد؛ اقداماتی که هم نشان‌دهنده توان مهندسی و آمادگی ذخایر قبلی است و هم پرسش‌های جدی درباره پیامدهای حقوقی و زنجیره تأمین مطرح می‌کند.

آنچه گزارش‌ها می‌گویند

بر اساس اطلاعات منتشرشده، تراشه Ascend 910C هواوی در بخشی از مسیر تولید از دای‌های TSMC و حافظه‌های HBM ساخت سامسونگ و اس‌کی هاینیکس بهره برده است. این اجزا که به‌عنوان قطعات پیشین ذخیره شده خوانده می‌شوند، به هواوی امکان داده‌اند سرعت توسعه و تولید نمونه‌هایی را حفظ کند که در عمل با شتاب‌دهنده‌های مبتنی بر انویدیا رقابت کنند.

چرا این موضوع مهم است

این وضعیت سه پیامد برجسته دارد:

• تاثیر بر رقابت فنی: دسترسی به دای و HBM سطح بالا می‌تواند توان محاسباتی و کارایی تراشه‌های چینی را به میزان قابل‌توجهی افزایش دهد و بازیگران جهانی را وادار به بازنگری استراتژی کند.
• پیامدهای حقوقی و مالی: گزارش‌ها از زیان میلیارددلاری برای TSMC و وضع محدودیت‌های صادراتی پیشین حکایت دارند؛ این دست اتفاقات می‌تواند به تحقیقات، جرائم مالی یا تغییر در قراردادهای تأمین منجر شود.
• شکنندگی زنجیره تأمین: تمام شدن موجودی ذخایر و تداوم تحریم‌ها ریسک دسترسی به قطعات حیاتی را برای شرکت‌های چینی افزایش می‌دهد و لزوم سرمایه‌گذاری در بومی‌سازی را پررنگ می‌کند.

مسیرهای فنی و تجاری پیشِ رو

هواوی و سایر بازیگران چینی اکنون با یک دوراهی مواجه‌اند: ادامه اتکا به ذخایر و روش‌های نیمه‌قانونیِ فعلی برای رسیدن به عملکرد رقابتی یا تند و تیز کردن برنامه‌های خودکفایی نیمه‌رسانا که شامل سرمایه‌گذاری‌ بلندمدت در طراحی تراشه، تولید داخلی یا یافتن شرکای جایگزین در بازارهای ثالث می‌شود. هر راه‌حل مزایا و هزینه‌های خاص خود را دارد؛ راه اول می‌تواند سرعت رشد را حفظ کند اما ریسک‌های حقوقی و قطع‌ ارتباط با تأمین‌کنندگان خارجی را بالا می‌برد، و راه دوم نیازمند منابع هنگفت، زمان و احتمالاً کاهش موقتی در رقابت‌پذیری است.

پیامد برای صنعت جهانی نیمه‌رسانا

افزایش تقاضا برای تراشه‌های هوش مصنوعی، تشدید رقابت ژئوپلیتیک و اعمال تحریم‌ها همگی باعث شده‌اند که نقشه تأمین جهانی بازطراحی شود. احتمال کاهش تمرکز تولید در چند کشور محدوده و شکل‌گیری بلوک‌های تأمین منطقه‌ای بیشتر شده است؛ این تغییر می‌تواند هزینه‌ها و زمان توسعه را افزایش دهد اما در بلندمدت تاب‌آوری زنجیره‌ها را بالا ببرد.

جمع‌بندی

اقدامات اخیر هواوی نمودی از فشار ترکیبی فنی، اقتصادی و سیاسی بر شرکت‌های بزرگ فناوری است. این شرکت با بهره‌گیری از قطعات ذخیره‌شده می‌تواند در کوتاه‌مدت جلو بیفتد، اما حفظ این مسیر به هزینه‌های حقوقی و تضعیف اعتماد در شبکه تأمین منجر می‌شود. در بلندمدت موفقیت واقعی وابسته به توانایی ایجاد زنجیره تامین مقاوم و سرمایه‌گذاری در ظرفیت‌های بومی خواهد بود.

مجله خبری تکنولوژی تک مگ

فیبر به جای مس؛ وعده پایان عصر «اینترنت لاک‌پشتی» در ایران

تراشه نوری: افزایش ۱۰۰ برابری کارایی هوش مصنوعی با نور

سکوی ملی هوش مصنوعی: فرصت طلایی برای استارت‌‌آپ‌ها در کنار زیرساخت ETL بومی